ทวิภพผูกใจ เชื่อมรักเราไว้นิรันดร์..
'ทวิภพ' เปิดสำหรับเธอผู้เดียว เธอสามารถเดินผ่านช่องทางแห่งเวลาได้ แต่โอกาสนั้น มิให้สำหรับผู้อื่นและเป็นเธออีกผู้เดียวหรือเปล่า ในยามนี้ ที่รอคอยวันเวลาที่จะไปพบเขา แล้วเจ้าของดวงตาตัดพ้อนั้นเล่า เขาจะรู้สึกเช่นไรหนอ ความรู้สึกว่า หัวใจของเรานั้นคอยใครอยู่สักคนและรับรู้ถึงว่ามีใครคนหนึ่งนั้นก็คอยเราอยู่เช่นกัน ด้วยหัวใจที่ต่างเฝ้าคอยกันและกัน คือความถวิลหาที่แสนหวาน คือความงามของหัวใจที่เปี่ยมสุขและหอมหวานอยู่กับวันเวลาแห่งความหวัง หวังถึงวันและเวลาที่ 'เรา' จะได้พบกัน เพื่อรักกันให้เต็มหัวใจที่เฝ้าคอย...เนิ่นนาน
โซ่ตรวน ผูกรัด สักร้อยหุน ใจมั่น มุ่งหัก ทลายได้
แต่ใยรัก บางเบาสักเท่าใด ผูกพันไว้แนบสนิท นิจนิรันดร์
